~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Oδοιπορικό στα παράλια της αλησμόνητης Μ. Ασίας
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό…». Γκαίτε
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
..........διαδικτυακή περιοδική έκδοση * με ειδήσεις * άρθρα για την Κύπρο * υπεύθ. σύνταξης: Πάνος Σ. Αϊβαλής * ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η Φωτό Μου
με τον δημοσιογράφο Πάνο Αϊβαλή

Κυριακή 23 Ιουλίου 2017

Η CIA σχεδίαζε τη διχοτόμηση της Κύπρου 10 χρόνια πριν τον "Αττίλα"

  Ιστορικά // Ντοκουμέντο    

Δημοσιεύτηκε: Κυριακή, 23 Ιούλιος, 2017 



Αν στη συλλογική συνείδηση η κυπριακή τραγωδία του 1974 σχετίζεται -σωστά- κυρίως με το «εθνικιστικό» πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974 κατά του Μακαρίου, που άνοιξε την πόρτα στα στρατεύματα του «Αττίλα», οι προϋποθέσεις της διχοτόμησης είχαν τεθεί μια δεκαετία νωρίτερα.

Αναφερόμαστε στη μονομερή απόφαση της ελληνοκυπριακής ηγεσίας για αναθεώρηση του κυπριακού Συντάγματος σε βάρος των θεσμικών εγγυήσεων που απολάμβαναν οι Τουρκοκύπριοι (30/11/1963) και στις διακοινοτικές συγκρούσεις που ακολούθησαν (21/12/1963), με αποτέλεσμα τη χάραξη της πρώτης «Πράσινης Γραμμής» διαχωρισμού των δύο κοινοτήτων (30/12/1963).
Οπως έχουμε εξηγήσει παλιότερα από τις στήλες του «Ιού» (περ. «Εψιλον», 26/12/1999), με βάση αρχεία που έχουν μεν δημοσιευτεί από τη δεκαετία ήδη του 1980 αλλά το περιεχόμενό τους παραμένει ουσιαστικά άγνωστο στο ευρύ κοινό, η πρώτη αυτή κατάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας προσχεδιάστηκε όχι μόνο από τους Ελληνοκύπριους εθνικιστές αλλά και από το βαθύ κράτος της Αθήνας, με ειδική μελέτη του ελληνικού ΓΕΕΘΑ (6/12/1963).
Η τελευταία προέβλεπε ρητά την πρόκληση εξέγερσης των Τουρκοκυπρίων και την παραδειγματική καταστολή της, ως το πρώτο βήμα για την πολυπόθητη Ενωση του νησιού με την Ελλάδα· προεξοφλώντας δε (με αναλύσεις επιπέδου καφενείου) ότι «σύμπασα η διεθνής κοινότητα θα επέμβει ενεργά υπέρ των ελληνικών θέσεων», κατέληγε στο μοιραίο συμπέρασμα ότι «συμφέρει όπως εις την Κύπρον λάβουν χώραν γεγονότα».
Οι Τουρκοκύπριοι εθνικιστές και το τουρκικό βαθύ κράτος απλώς περίμεναν την έμπρακτη εκδήλωση του ελληνικού κι ελληνοκυπριακού τυχοδιωκτισμού για να απαντήσουν θέτοντας σε λειτουργία τον δικό τους, διχοτομικό σχεδιασμό.
Συμπληρώνοντας την παραπάνω εικόνα, παρουσιάζουμε σήμερα ένα εξίσου εύγλωττο ντοκουμέντο της ίδιας εποχής: μια «γεωγραφική» μελέτη της CIA σχετικά με τα υπέρ και τα κατά διαφόρων σχεδίων διχοτόμησης του νησιού ή διαχωρισμού των δύο κοινοτήτων του με ευρύτερες ανταλλαγές πληθυσμού κι εδαφών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.
Αποχαρακτηρισμένη το 2012, αναρτήθηκε φέτος στον επίσημο ιστότοπο της υπηρεσίας, σε εφαρμογή της γνωστής δικαστικής απόφασης για την ελεύθερη πρόσβαση του κοινού σε 930.000 έγγραφά της.

Σενάρια ήπιας εθνοκάθαρσης

 Η πρώτη σελίδα της μελέτης της CIA | cia.gov

Συνταγμένη τον Ιούνιο του 1964, σε μια φάση κατά την οποία παρόμοια σενάρια εξετάζονταν αναλυτικά μεταξύ των ενδιαφερόμενων κυβερνήσεων των ΗΠΑ και της Βρετανίας, η έκθεση εξετάζει επτά διαφορετικά σχέδια: τέσσερις εκδοχές διχοτόμησης του νησιού (με ή χωρίς «διπλή ένωση» με τα αντίστοιχα εθνικά κέντρα), την περίπτωση μεταφοράς των Τουρκοκυπρίων στην Τουρκία με οικονομική αποζημίωση της τελευταίας και το ενδεχόμενο «ανταλλαγής» της Κύπρου με κάποια νησιά του Αιγαίου ή μέρος (τουλάχιστον) της ελληνικής Θράκης.
Ο πρόλογος της μελέτης ξεκαθαρίζει ευθύς εξαρχής ότι αυτή «δεν αποτιμά την πιθανότητα διαχωρισμού αυτή καθεαυτή, ούτε εισηγείται να βασιστεί ο διαχωρισμός των κυπριακών πληθυσμών, αν αυτός επέλθη, αποκλειστικά και μόνο σε γεωγραφικά, κοινωνιολογικά και οικονομικά δεδομένα» (σ. ii).
Οι επόμενες πέντε σειρές, που κατά πάσα πιθανότητα εξηγούσαν περαιτέρω αυτό τον υπηρεσιακό συλλογισμό, παραμένουν απόρρητες.
Παρά τις προσεκτικές διατυπώσεις τους, οι γεωγράφοι της CIA δεν κρύβουν την υποστήριξή τους προς το δικό τους πνευματικό τέκνο: τα «περισσότερο ορθολογικά» σενάρια 3 και 4, για την οριοθέτηση των μελλοντικών ζωνών με σκοπό την οικονομική βιωσιμότητα των μελλοντικών οντοτήτων.
Εξίσου ευδιάκριτη είναι η αρνητική στάση τους απέναντι τόσο στις λύσεις που προωθούσαν οι Τουρκοκύπριοι (και επέβαλε τελικά ο «Αττίλας») όσο και στις προτάσεις της αγγλοσαξονικής διπλωματίας για ελληνοτουρκική ανταλλαγή της Κύπρου με κάποιο τμήμα της ελλαδικής επικράτειας.

Οι σχετικές εισηγήσεις αποδομούνται προσεκτικά, στη βάση της αριθμητικής και κοινωνικής αναντιστοιχίας των εκατέρωθεν «ανταλλαγμάτων» -και, διακριτικότερα, με το ηθικό επιχείρημα ότι σε μια τέτοια περίπτωση «θα διαταραχθούν οι ζωές» όχι μόνο των Κυπρίων αλλά και των κατοίκων «αυτών των Ελληνικών χωρών, που τώρα είναι αθώοι παρατηρητές» (σ. 1).

Προτιμότερη θεωρούν, αντίθετα, την προσφυγή σε κάποιες άλλες δοκιμασμένες μεθόδους ήπιας και συναινετικής εθνοκάθαρσης: την ενθάρρυνση, λ.χ., της εθελοντικής μετανάστευσης Τουρκοκυπρίων στην Αυστραλία ή στον Καναδά (σ. 1 & 4).

Οι συντάκτες της έκθεσης δεν παραλείπουν, τέλος, να προειδοποιήσουν για τα εγγενή προβλήματα όλων αυτών των σχεδιασμών:

«Καμιά απολύτως επιτεύξιμη ρύθμιση δεν θα ήταν απολύτως ικανοποιητική. Η αναδιανομή δε τόσων χιλιάδων ατόμων θα δημιουργούσε αναπόφευκτα μείζονα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, που θα έπαιρναν πολύ χρόνο για να επιλυθούν. Επιπλέον, είναι βέβαιο ότι τα βαθιά συναισθήματα και πολιτικά αισθήματα που συνδέονται με την Κύπρο δεν θα επέτρεπαν τη διαχείριση των προβλημάτων της με βάση αποκλειστικά και μόνο τη γεωγραφία, την κοινωνιολογία και την οικονομία» (σ.1).

Προτάσεις και διαβουλεύσεις

Για να γίνουν κατανοητοί οι παραπάνω σχεδιασμοί, πρέπει επίσης να ενταχθούν στο ιστορικό τους πλαίσιο.

Υπενθυμίζουμε τις σχετικές προτάσεις που κυκλοφορούσαν εκείνο τον καιρό, όχι μόνο στις παρασκηνιακές διπλωματικές διαβουλεύσεις αλλά και στη δημόσια σφαίρα:

Στις 26/12/1963 ο Μακάριος δέχεται βρετανική πρόταση για διαχωρισμό των δύο κοινοτήτων της κυπριακής πρωτεύουσας και στις 30/12 χαράσσεται η πρώτη Πράσινη Γραμμή.

Στις 5-7/1/1964 ο Βρετανός ιστορικός Αρνολντ Τόινμπι δημοσιεύει σε διάφορες εφημερίδες της υφηλίου, μέσω της Υπηρεσίας Αλλοδαπών Ειδήσεων του λονδρέζικου Observer, πρόταση οριστικής επίλυσης του Κυπριακού διά της ανταλλαγής της Κύπρου με τη Δυτική Θράκη -όπου, υποστηρίζει (λανθασμένα), «ο πληθυσμός είναι κατά κύριο λόγο [preponderantly] τουρκικός, όπως ο πληθυσμός της Κύπρου είναι κατά κύριο λόγο ελληνικός».

Στις 13/5/1964 η Ομάδα Σχεδιασμού του βρετανικού Φόρεϊν Οφις επεξεργάζεται διάφορα σχέδια ανταλλαγής της Κύπρου με κάποια νησιά του Αιγαίου (που αποκλείεται, λόγω της «μεγάλης συναισθηματικής αξίας τους» για τους Ελληνες) ή με τμήμα της Θράκης (που θεωρείται υλοποιήσιμη, μολονότι η γεωγραφική θέση τής εκεί μειονότητας θα επέβαλλε υπερβολικά μεγάλες μετακινήσεις πληθυσμών). Σε κάθε περίπτωση, εκτιμάται ότι παρόμοια σενάρια θα πρέπει να εξεταστούν μόνο σε περίπτωση αποτυχίας όλων των άλλων εναλλακτικών λύσεων (Σωτήρης Ριζάς, «Ενωση - Διχοτόμηση - Ανεξαρτησία», Αθήνα 2000, σ. 93-4).

Στις 18/5/1964 ο βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών (και λίγο αργότερα πρεσβευτής στην Αθήνα) των ΗΠΑ, Φίλιπς Τάλμποτ, υποβάλλει ανάλογη μελέτη στον προϊστάμενό του υφυπουργό Τζορτζ Μπολ. Σε αντίθεση με τους Βρετανούς, αποκλείει οποιαδήποτε μετακίνηση συνόρων στη Θράκη (για λόγους οικονομικούς και ασφάλειας της Δύσης απέναντι στον σοβιετικό «κίνδυνο») ή στα Δωδεκάνησα (για οικονομικούς και κοινωνικούς λόγους), βλέπει όμως με αρκετά θετικό μάτι την ελληνοτουρκική ανταλλαγή με τη Χίο ή/και τη Σάμο (όπ.π., σ. 95-6).

Στις 8/6/1964 ακολούθησε συνάντηση του Μπολ στο Λονδίνο με τους Βρετανούς υπουργούς Εξωτερικών (Μπάτλερ) και Κοινοπολιτείας (Σάντις). Συμφώνησαν πως η διατήρηση μιας ανεξάρτητης Κυπριακής Δημοκρατίας δεν εξυπηρετούσε τα δυτικά συμφέροντα και χρειαζόταν μια «θεμελιώδης λύση», όπως η Ενωση με την Ελλάδα, που θα υποβάθμιζε τον Μακάριο και θα ενέτασσε το νησί στο ΝΑΤΟ, καθώς και ότι για κάτι τέτοιο απαιτούνταν εδαφικά ανταλλάγματα προς την Τουρκία. Διαφώνησαν όμως για το περιεχόμενο αυτών των τελευταίων, με τους Βρετανούς να προτιμούν τη Θράκη και τους Αμερικανούς κάποια νησιά (όπ.π., σ. 106). Κι αυτός ο σχεδιασμός έμεινε τελικά στα χαρτιά -κυρίως επειδή οι πάντες αντιλαμβάνονταν πόσο δύσκολο ήταν να επιβληθεί κάτι τέτοιο στους άμεσα ενδιαφερόμενους, δίχως τον κίνδυνο μιας γενικότερης περιφερειακής αποσταθεροποίησης. Από τα εν δυνάμει ελληνικά «ανταλλάγματα», μόνο το Καστελόριζο προτάθηκε τελικά από τον Γεώργιο Παπανδρέου, τον Ιούλιο του 1964, ως αντίτιμο για τη Μεγαλόνησο. Δίχως, φυσικά, ανταπόκριση από την τουρκική πλευρά.

Τελική κατάληξη αυτών των βολιδοσκοπήσεων υπήρξαν, ως γνωστόν, τα δύο διαδοχικά «σχέδια Ατσεσον» για την επιβολή της «διπλής ένωσης», με παραχώρηση στην Τουρκία ενός μέρους (ή και ολόκληρης) της χερσονήσου της Καρπασίας. Το δεύτερο σχέδιο (20/8/1964) έγινε αρχικά δεκτό από τον Γεώργιο Παπανδρέου (21/8/1964), που υπαναχώρησε όμως μέσα σ’ ένα εικοσιτετράωρο υποκύπτοντας στην κατηγορηματική άρνηση του Μακαρίου (22/8/1964)· τις επόμενες μέρες το απέρριψε, εξίσου κατηγορηματικά, και η Αγκυρα. Αποχαιρετώντας την ελληνική αντιπροσωπεία το πρωί της 22ας Αυγούστου 1964, ο Ατσεσον της παρείχε «ως ιδιώτης» τη συμβουλή να αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση τον στρατιωτικό έλεγχο του νησιού, ώστε να επιβάλει κατόπιν την ένωση «επισήμως, δίχως να χρειασθή προγενεστέρα συνεννόησις μετά των Τούρκων και παρά την αντίδρασιν του Αρχιεπισκόπου» (Μακάριος Δρουσιώτης, «Η πρώτη διχοτόμηση», Λευκωσία 2005, σ. 340).
Μολονότι προβληματίστηκε αρκετά, ο Γέρος της Δημοκρατίας αποδείχτηκε τελικά αρκετά ευφυής ώστε ν’ αποφύγει την πεπονόφλουδα αυτών των ανεπίσημων υποδείξεων. Δέκα χρόνια αργότερα, ο «εθνικιστής» ταξίαρχος Ιωαννίδης και η ηγεσία των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων δεν διέθεταν παρόμοια ανακλαστικά.


«Το σχέδιο αυτό», διευκρινίζει η μελέτη της CIA, «ήταν η αρχική τουρκοκυπριακή πρόταση προς τους Βρετανούς στο Λονδίνο, στα τέλη Ιανουαρίου 1964. Βάσει των υφιστάμενων πληθυσμιακών συγκεντρώσεων, σκιαγραφεί χωριστές και ασύνδετες μεταξύ τους περιοχές που θα μπορούσαν να θεωρηθούν τουρκικά καντόνια» (σ. 10).
«Δίχως ακριβέστερη πληροφόρηση για τη χωροθέτηση των συνόρων», η έκθεση της CIA θεωρεί «πολύ δύσκολη» οποιαδήποτε εκτίμηση για τη σύνθεση του πληθυσμού αυτών των καντονιών, αλλά και για τα αριθμητικά μεγέθη των κατοίκων που θα πρέπει να μετακινηθούν εκατέρωθεν, προκειμένου να σχηματιστούν εθνικά ομοιογενείς περιοχές.
Επισημαίνει ότι «τα προτεινόμενα σύνορα φαίνεται να έχουν χαραχθεί προσεκτικά σε ορισμένες περιπτώσεις, τίθεται όμως ερώτημα αν οι γραμμές [διαχωρισμού] σε άλλα μέρη βασίζονται σε υποθέσεις ή υπολογισμούς» (σ. 10).
Ιδιαίτερα κρίσιμο θεωρείται το ερώτημα «πού θα χαραχθούν τα σύνορα στο εσωτερικό των αστικών και ημιαστικών περιοχών της Λευκωσίας, της Αμμοχώστου και της Λάρνακας».
Ο αριθμός των προσώπων που έπρεπε σύμφωνα μ’ αυτό το σενάριο ν’ αλλάξουν κατοικία εκτιμάται χοντρικά μεταξύ 80.000 («αν δεν μετακινηθούν αστικοί πληθυσμοί») κι 198.000 («αν συμπεριληφθούν αστικές μετακινήσεις»).
Ως θετικό στοιχείο του σεναρίου, η έκθεση αναφέρει τη σαφώς μικρότερη έκταση πληθυσμιακών μετακινήσεων στην ύπαιθρο, σε σχέση με τα υπόλοιπα.
Στην τελική αποτίμηση κυριαρχούν όμως τα αρνητικά (από την οπτική γωνία, πάντα της υπηρεσίας) -κυρίως ο ανολοκλήρωτος χαρακτήρας του εθνικού διαχωρισμού:

«Αδυναμίες

1. Το σχέδιο είναι πολύ δύσκολο να διευθετηθεί πολιτικά. Οι Τουρκοκύπριοι μπορεί να το συνειδητοποίησαν, στο βαθμό που απέσυραν την πρόταση μία μέρα μετά την υποβολή της.

2. Διασκορπισμένοι θύλακες συμπαγούς τουρκοκυπριακού πληθυσμού εν μέσω Ελληνοκυπριακού πληθυσμού θα διαιώνιζαν ενδεχομένως τις παρούσες δυσχέρειες. Θα δημιουργούνταν επιπλέον δυσχέρειες, όπως το πρόβλημα της μετακίνησης Τουρκοκυπρίων μεταξύ των θυλάκων μέσω ελληνικού εδάφους» (σ. 11).

Μπορεί σήμερα ο εθνικός διαχωρισμός να θεωρείται περίπου έγκλημα κατά της ανθρωπότητας, εκείνα όμως τα χρόνια εκλαμβανόταν σαν το απαύγασμα μιας ρεαλιστικής ειρηνευτικής διαδικασίας -μέτρο επίπονο μεν, πλην αποτελεσματικό. Εξού και τα «ημίμετρα» αντιμετωπίζονταν με τον ανάλογο υπηρεσιακό σκεπτικισμό.

Πρόκειται για το σενάριο που τελικά εφαρμόστηκε δέκα χρόνια αργότερα -σε ακόμη μεγαλύτερη μάλιστα έκταση, όσον αφορά το τουρκοκυπριακό κομμάτι.
Οι δύο πρώτες σειρές του σχετικού κεφαλαίου παραμένουν απόρρητες· από τα συμφραζόμενα εικάζουμε πως αφορούσαν είτε την πατρότητα της πρότασης είτε την αποδοχή της από την υπηρεσία (σ. 12).
Σε άλλο σημείο της έκθεσης πληροφορούμαστε, πάντως, ότι και αυτή τη λύση την «πρότειναν οι Τουρκοκύπριοι» (σ. 15).
Το αποχαρακτηρισμένο κείμενο διευκρινίζει ότι το Σενάριο 2 «παραγκωνίζει» το προηγούμενο (σ. 12) και προχωρά σε λεπτομερή υπολογισμό των πληθυσμιακών μετακινήσεων και των μεταβολών στη γαιοκτησία που θ’ απαιτούνταν για την τυχόν εφαρμογή του:
● Θ’ αναγκαστούν να εγκαταλείψουν τις εστίες τους τουλάχιστον 154.259 Κύπριοι - 91.012 Ελληνοκύπριοι (εκ των οποίων οι 2.371 αστοί) και 63.247 Τουρκοκύπριοι (οι 19.145 αστοί), στους οποίους θα πρέπει ενδεχομένως να προστεθεί ένας ακόμη αριθμός Τουρκοκυπρίων από τη Λευκωσία και τα προάστιά της.
● Από τα 936.827 κυπριακά στρέμματα καλλιεργούμενης γης του μελλοντικού τουρκοκυπριακού τομέα, τα 740.408 (δηλαδή το 79%) αποτελούν Ελληνοκυπριακές ιδιοκτησίες και θα πρέπει ν’ αλλάξουν χέρια.
Ως βασικό πλεονέκτημα της εν λόγω λύσης, η έκθεση καταγράφει το γεγονός πως «η τουρκική περιοχή θα βρίσκεται όσο το δυνατόν εγγύτερα στην καθαυτό Τουρκία» (σ. 13).

Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ

____________
*από το: http://www.alfavita.gr/arthron/istorika/ntokoymento-i-cia-shediaze-ti-dihotomisi-tis-kyproy-10-hronia-prin-ton-attila#ixzz4ne7lRRf3 
~~~~~~~~~~~~



Πάνος Αϊβαλής

....σε αυτό το ιστορικό Ντοκουμέντο που αποκαλύπτονται όλα τα υποχθόνια και σατανικά σχέδια των αμερικανών με τους εδώ χουντικούς και δήθεν "πατριώτες" (που σήμερα έχει στους κόλπους της η Νέα Δημοκρατία" βλέπε Βορίδης κ.ά. γράφει ο Δημήτρης Ψαρράς - "Η κληρονομιά ενός δικτάτορα" ένθετο "Εφημερίδα των Συντακτών" 22-23 Ιουλίου 2017) αλλά και στην μεγαλόνησο για να ρίξουν τον Μακάριο, και να διχοτομήσουν το νησί έτσι για τα δικά τους συμφέροντα αλλά και των δυτικών "συμμάχων" .... ερμηνεύονται και κατανοούμε γιατί έχει δημιουργηθεί στην πλειοψηφία των Ελλήνων ο αντιαμερικανισμός και τα αντί-δυτικά αντιευρωπαϊκά συναισθήματα μέχρι και σήμερα....

__________

Σάββατο 22 Ιουλίου 2017

ΚΙ ΑΝ ΣΤΟΡΓΙΚΑ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΑΓΚΑΛΙΑΣΩ – αδημοσίευτα ποιήματα του Κυριάκου Χαραλαμπίδη

  Ποίηση  
20 Ιουλίου 2017
ΔΥΟ ΑΔΗΜΟΣΙΕΥΤΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

φωτο: Αλέξιος Μάινας



ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΛΛΗΚΑΡΙΔΗ
ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΑΓΧΟΝΗ


Εγώ Ευαγόρας, ο Παλληκαρίδης,
μα το Θεό, μα την Αλήθεια, μα τον Δία,
μα τον Απόλλωνα και μα τον Ποσειδώνα
(δεν εξαιρώ βεβαίως την Αφροδίτη –
πάντα μου άρεσε, το μολογώ,
να με θρηνεί το σώμα της ολόκληρο),
εγώ Ευαγόρας, σας το ξαναλέω,
πως άλλο είναι να είσαι στο κελί σου
κι άλλο να σε παγαίνουν στη θηλιά.
Προχθές που κάτι Εγγλέζοι στρατιώτες
περνούσαν οι καημένοι τραγουδώντας
«τι όμορφος σαν θα ’σαι κρεμασμένος!»,
τους άκουγα, δεν πίστευα στ’ αφτιά μου
πως είχε τόσες δάφνες ο ουρανός.
Ανάσταση μυρίζει, λάμπει ο κάμπος
από τα περιστέρια και ψηλά,
σιμά στον ήλιο, υποταγμένοι κήποι,
ρητά τριαντάφυλλα και μοσκοβόλοι αγγέλοι
τινάζουν τις φτερούγες τους· χαρά!
Δόξα, χαρά, δεν ξέρω· κάπως έτσι.
Πιστέψτε με, δεν έχω επιλογή.
Κι αν στοργικά το θάνατο αγκαλιάσω,
αφόντας μου απολείψαν οι αετοί,
και κρίνω γενικά πως είναι ο κόσμος
(παραμονή Χριστούγεννα) ένα τέλος
και μιαν αρχή, εξαρχής δημιουργώντας
ειρηνικά τα τέλη της ζωής,
εγώ Ευαγόρας, όταν λέω μ’ αγγίξαν
τα καθαρογραμμένα κι ακριμάτιστα
της κρέμασής μου χέρια, λογοκρίνοντας
τον αριθμό των αισθημάτων μου, δεν είχα
τί να προσθέσω –μόνο τους ανέντροπους,
τους αποδομητές εκείνους Άγγλους,
που ο βρόμος τους απλώθηκε ώς την άκρη
της ένδροσής μου λευτεριάς–
τους δίνω μια με του Ηρακλή το ρόπαλο
και κάνω τον Απόλλωνά σου και τον Δία
να σκάσουνε στα γέλια· κι όπως μουγκαλίζαν
μιρόψωλοι, μικρόνευροι, λακτοκοπώ
την άψογη φαλάκρα της ψυχής τους
και μένω να κοιτώ τους κακοτύχερους
μ’ ένα του Χάρου πένθος στην καρδιά.
Γιατί κι αυτοί, μα την Αλήθεια, μα την Αφροδίτη,
γεννήθηκαν να ζουν στην Ομορφιά
κι όχι να καμπανίζουνε συστήματα
τ’ ασύστολου και μίζερου Εωσφόρου.
(Μάης 2017)
~~~~~~~~~~~~
ΕΝΑΛΛΑΓΗ ΕΙΚΟΝΑΣ
Ντυμένη με τη δόξα
της πρώτης αρχοντιάς της
που είναι η Γύμνια της,
κατέρχεται χωρίς
περιστερά στο χέρι,
στο στήθος πεταλούδα.
Μικρή τη βίασε ο προστάτης
(τρεις μάλιστα φορές)
από καθήκον στις αρχές του.
Κοιτούσαμε· το κινητό μας
ως εξ ενστίκτου απαθανάτιζε.
Ήσουν και συ εκεί.
Θυμάσαι που σε ρώτησα,
τι κάνουν τα παιδιά σου,
αν ανεστήθη ο άντρας σου,
αν έλαβες και την περγαμηνή της Υπατίας.
Θαρρώ πως αποκρίθηκες:
«Τι ευεργετικός ο υετός
που δίνει στα ποτάμια τη γραμμή
κι ανοίγει δρόμο στο διαβάτη!
Κανένα σφάγιο δεν περνάει
από τα χάδια τ’ ουρανού του».
Γάλα πολύ στην αμμουδιά
ετοίμαζε την έξοδο
της Εξαισίας, ντυμένης με τη δόξα.
Τα θερινά της μάτια μελετούσαν
κάθε καλό επί Γης.
Φαντάζομαι φαντάζονταν ότι μπορούμε,
καθώς αυτή, να κάνουμε πατώντας
σε ράχη δελφινιού παρόμοιο σέρφινγκ.
Γιομάτη με χυμούς που λαχταρούσαν
οράματα και τρυφερούς ανθρώπους,
ήρθε σε μας, τη δόξα της ντυμένη.
Τόσο πολύ το φως της, που αποστρέψαμε
το πρόσωπό της από μας.
Η νήσος
πολύ απείχε απ’ το θησαυρό της.
(Δεκέμβρης 2016) 
~~~~~~~~~~~~

Ο Κυριάκος Χαραλαμπίδης είναι Κύπριος ποιητής. Γεννήθηκε το 1940 στην Άχνα και μεγάλωσε στην Αμμόχωστο. Σπούδασε στην Αθήνα και εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση και στο Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου, απ’ όπου υπηρέτησε ως Διευθυντής Ραδιοφωνίας. Έχει εκδώσει δεκατρείς ποιητικές συλλογές (και μια δίτομη συλλογή δοκιμίων και άρθρων) από το 1961. Πρόσφατη συλλογή: Ηλίου και Σελήνης άλως (εκδόσεις Ίκαρος, 2017 – Παρουσίαση συλλογής: 20.9.2017 στον Ιανό).
Έχει τιμηθεί με πολυάριθμα βραβεία: Κρατικά Βραβεία Ποίησης Κύπρου (1974, 1978, 1983), Βραβεία Ακαδημίας Αθηνών (1989, 2003), Κρατικό Βραβείο Ποίησης Ελλάδας (1996), Βραβείο Καβάφη (1998), Αριστείο Γραμμάτων, Τεχνών & Επιστημών Κύπρου (2007). Είναι Επίτιμος Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Αθηνών (2013) και αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών (2013). Μεταφράσεις του έργου του κυκλοφορούν -σε αυτοτελείς τόμους- στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, σουηδικά, ολλανδικά, βουλγαρικά, αλβανικά. Ποιήματά του έχουν ανθολογηθεί και στα ιταλικά κ.ά. γλώσσες.

____________
http://apoikia.gr/ki-an-storgika-to-thanato-agkaliaso-poiimata-kyriakos-charalampidis/

Πέμπτη 20 Ιουλίου 2017

Ο Μιχάλης Ιγνατίου γράφει για την επέτειο της κυπριακής τραγωδίας

  Σαράντα τρία χρόνια μετά…  
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου
Πηγή: mignatiou.com


Σαράντα τρία χρόνια μετά… Από εκείνο το πρωινό της 20ης Ιουλίου του 1974, όταν ήρθε ο πατέρας νωρίς στο σπίτι, κάτι ασυνήθιστο. Έφευγε στις 4 το πρωί και επέστρεφε στις 5 το απόγευμα. Κυριαρχημένος από θλίψη είπε στη μητέρα ότι οι Τούρκοι κτυπούσαν από την Κερύνεια μέχρι τη Λευκωσία. Όλη την εβδομάδα ήταν ανήσυχος. Έλεγε πως το χουντικό πραξικόπημα εναντίον του Μακάριου θα ήταν πηγή «μεγάλων κακών» για την Κύπρο.
Πέρασαν 43 χρόνια από τότε. Πολλοί άνθρωποι έφυγαν με την ελπίδα ότι το δράμα της Κύπρου θα τελείωνε. Συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, και με τη λογική της Τουρκίας του «όλα ή τίποτα», μπορεί να μην έχουμε αίσιο τέλος ούτε τα επόμενα χρόνια. Όσο και να επιθυμούμε τη λύση του Κυπριακού, δυστυχώς δεν εξαρτάται από εμάς. Αποφασίζει και διατάζει η Τουρκία και ο ισλαμιστής πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν. Του πραξικοπήματος και της εισβολής είχε προηγηθεί ένας βίαιος και αιματηρός εμφύλιος πόλεμος. Οι δύο ηγέτες της απελευθέρωσης της Κύπρου από τη Βρετανία, ο Μακάριος και ο Γρίβας έγιναν οι πρωταγωνιστές αυτού του εμφύλιου, που επηρέασε τις ζωές όλων μας. Ο φανατισμός κυριαρχούσε παντού και κυριάρχησε και στις δικές μας καρδιές.
Ήμουν τότε 16 ετών. Ο εμφύλιος μας μεγάλωσε γρήγορα. Οι «μεν» και οι «δε» μόλυναν τις ψυχές και των παιδιών. Ακόμα και τώρα, άνθρωποι που δεν είχαν καν γεννηθεί το 1974, έχουν χωριστοί σε οπαδούς και εχθρούς του πραξικοπήματος. Είναι δυνατόν να υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που να πιστεύουν πως η κατάλυση της Δημοκρατίας επιτρέπεται; Όσο και να τους αναλύουμε δεν μπορούμε να τους καταλάβουμε. Είναι και αυτό μέρος, δυστυχώς, της συνεχιζόμενης τραγωδίας της Μεγαλονήσου. Τα χρόνια από τότε μέχρι σήμερα, πολλοί είδαμε το φως -δεν χρειαζόταν και μεγάλη προσπάθεια.
Κάποιοι άλλοι, όμως, παρέμειναν κήρυκες του μίσους ως ο εμφύλιος να μην τελείωσε ποτέ. Δεν μπορούν να αντιληφθούν, διότι τους κυριαρχεί το μίσος, ότι η πλειοψηφία του κυπριακού λαού δεν έζησε τα γεγονότα. Ή αν είχαν γεννηθεί, ήταν πολύ μικροί για να τα θυμούνται. Αδυνατούν να αντιληφθούν τα αυτονόητα: ότι ο εχθρός είναι απέναντι από τη «Γραμμή Αττίλα» που χωρίζει 43 χρόνια την Κύπρο. Είναι η Τουρκία και οι άνθρωποί της στον κατεχόμενο Βορρά.
Η δύναμη της συνήθειας είναι ένα «κακό πράγμα». Δεν είναι φοβερό ότι πολλοί άνθρωποι στο νησί συνήθισαν την κατοχή, ως να είναι κάτι το φυσιολογικό; Η κατεχόμενη Κύπρος είναι μία τουρκική περιοχή και γι’ αυτό φρόντισαν οι δυνάμεις του Αττίλα, που κρατούν χωρισμένο το νησί. Τώρα μεταμορφώνεται και σε ένα ισλαμικό τόπο, αφού ο Ταγίπ Ερντογάν κτίζει το ένα τζαμί μετά το άλλο. Ο κατοχικός ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί, που νομίζαμε πως είναι …άλλος, έχει ταυτίσει πλήρως τι θέσεις του με τις τουρκικές. Αντιστέκεται ακόμα στην ισλαμοποίηση των κατεχομένων, αλλά εάν δεν υποκύψει και στο θέμα αυτό, απλά θα πάει σπίτι του.
Μέχρι τώρα εξυπηρετούσε τους σκοπούς της Άγκυρας, να φαίνεται δηλαδή πως συνομιλεί και ο διάλογος είναι ζωντανός. Τώρα, που η Τουρκία θα αρχίσει να ενεργοποιεί τα τελικά σχέδια της για την Κύπρο, ο Ακιντζί δεν της χρειάζεται. Ακούω, και από φίλους μου, ότι είναι καλύτερα να λυθεί όπως-όπως το Κυπριακό και να τελειώνει αυτό το δράμα. Φευ… Δεν καταλαβαίνουν πως εάν παραμείνει έστω και ένας Τούρκος στρατιώτης, το Κυπριακό θα παραμείνει άλυτο και εστία νέων συγκρούσεων. Πως θα λυθεί το πρόβλημα του νησιού, όταν η Τουρκία απαιτεί και τις εγγυήσεις και τα επεμβατικά δικαιώματα;
Πως την έχουν δει τόσο λάθος τη δουλειά; Άκουγα χθες τον γενικό γραμματέα του ΑΚΕΛ να επιτίθεται με φραστική βιαιότητα στον Πρόεδρο Αναστασιάδη και να τον απειλεί με αποκαλύψεις για κάποια δήθεν υπόσχεσή του προς τον Ακιντζί. Και καλά κύριε Κυπριανού… Επειδή στο είπε ο κατοχικός ηγέτης είναι και η αλήθεια; Δεν είναι προς το συμφέρον της Τουρκίας η διάλυση του εθνικού μετώπου; Μια χούφτα οπαδοί της «όποιας λύσης» πήγαν την Τρίτη έξω από το Προεδρικό Μέγαρο της Λευκωσίας για να διαμαρτυρηθούν για την παρουσία του υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας στην Κύπρο…
Δεν έχουμε σωτηρία… Πήγαν και στην Γραμμή Αττίλα να διαμαρτυρηθούν για την παράνομη επίσκεψη του Μεβλούτ Τσαβούσογλου στα κατεχόμενα; Όχι βέβαια… Ο Κοτζιάς είναι το πρόβλημα. Και προφανώς η Ελλάδα είναι η …κατοχική δύναμη. Στην Κύπρο παρατηρείται μία επικίνδυνη διάβρωση μέρους του λαού. Οι ξένες ΜΚΟ έχουν κάνει τη βρώμικη δουλειά. Η πλειοψηφία των πολιτών στέκεται απέναντι σε τέτοιες πρακτικές. Οι ώρες είναι κρίσιμες και απαιτείται ενότητα όσων αντιστέκονται στην «όποια λύση». Είναι ηλίου φαεινότερο ότι οι ξένοι μεσολαβητές θα επανέλθουν δριμύτεροι.
Η Λευκωσία και η Αθήνα πρέπει να αντέξουν και να επιμείνουν σ’ αυτό που απαιτούν ακόμα και κάποιοι Τουρκοκύπριοι: Όχι στα ξένα στρατεύματα και τις εγγυήσεις. Όχι στα επεμβατικά δικαιώματα της Τουρκίας. Η λύση του Κυπριακού πρέπει να μεταμορφώνει την Κύπρο σε μία κανονική χώρα. Ας συμφωνήσουμε σε αυτό. Χωρίς αμφιβολία 43 χρόνια είναι πάρα πολλά. Αντέξαμε και η Κυπριακή Δημοκρατία παραμένει δυνατή και αλώβητη. Επειδή κάποιοι κουράστηκαν δεν σημαίνει ότι οι υπόλοιποι πρέπει να την παραδώσουμε στην Τουρκία…

________________

280 Ελληνόπουλα να Κρατήσουμε Όρθια Την Λευκωσία - Μέρες μνήμης Πένθους και περισυλλογής.... μας Πρόδωσε μετά η Χούντα του Ιωαννίδη και η Κυβέρνηση του Κων/νου Καραμανλή ...



 
Μέρες μνήμης Πένθους και περισυλλογής σαν αύριο Εμείς Όλοι Της ΕΛ.ΔΥ.Κ τα Δώσαμε Τότε Όλα για Την Πατρίδα ασχέτως ότι μας Πρόδωσε μετά η Χούντα του Ιωαννίδη και η Κυβέρνηση  του Κων/νου Καραμανλή ......
Και Ουδέποτε και με Τίποτα Αισθανόμαστε Ηττημένοι 280 Ελληνόπουλα να Κρατήσουμε Όρθια Την Λευκωσία από τα 1.000 άτομα ως ΕΛ.ΔΥΚ οι υπόλοιποι ήταν σε άλλα σημεία εμείς στο 
Στρατόπεδο μέσα Εναντίον 12.000 Τούρκων Πλήρως Εξοπλισμένων με Τανκς Πυροβολικό Ναυτικό και Αεροπορία αυτά για τους Νεότερους .... Απώλειες Των Τούρκων σε Ανθρώπινο Δυναμικό νεκροί περίπου 5.000 
οι Ελδυκάριοι Είμαστε Υπερήφανοι που υπηρετήσαμε Την Πατρίδα Νιώθουμε Νικητές !!
η Φωτό είναι μετά Τα Γεγονότα Οκτώβριος 1974 . Δίπλα μου ο Δεκανέας Γιάννης . Κόμης από Ποταμιές Ηρακλείου 4-ος Λόχος .


Σχόλια


Antonis Frantzis Γιώργο συγχαρητήρια για την δύσκολη αποστολή που είχες μακάρι να ήταν και άλλοι πατριώτες σαν και σένα


Giorgos Bourekas Γιωργη χαιρομαι που σε εχω φιλο..το παιδι του νονου μου που πολεμησε εκει διστυχως δεν ειναι πια μαζι μας..Ανδρεα Βασιλοπουλο τον ελεγαν


Ευαγγελος Γιουκας ΦΙΛΕ ΜΟΥ κ ΓΕΙΤΟΝΑ ΜΟΥ Georgios Πολύ βαριά η λέξη μαχητής άλλο να τι λες και άλλο να την κουβαλάς Τότε 1974 στην Κύπρο για σήμερα πατέρας και μάνα τεσσάρων υπέροχων παιδιών


Manolis Syllignakis Δόξα και τιμή σε όλους εσάς!!!!

Δεν ξεχνώ ! 20 Ιούλη 1974: 43 χρόνια Κατοχής... 43 χρόνια Αντίστασης !


      20 Ιούλη 1974: 43 χρόνια Κατοχής... 43 χρόνια Αντίστασης !  
     Δεν ξεχνώ !    

Τα αιματοβαμμένα παιχνίδια των ιμπεριαλιστών, τα σχέδια των Άγγλων αποικιοκρατών , τις θηριωδίες των στρατοκρατών του Τουρκικού καθεστώτος και προπάντων την προδοσία της Χούντας του 67 ...

20 ΙΟΥΛΗ : ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ, 43 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο




20 ΙΟΥΛΗ : ΜΑΥΡΗ ΕΠΕΤΕΙΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΠΡΟ

43 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο που επέφερε χιλιάδες νεκρούς, περίπου 1.500 αγνοούμενους, 200.000 πρόσφυγες και την διχοτόμηση του νησιού. Στις 20 Ιουλίου 1974, σαράντα περίπου χιλιάδες Τούρκοι στρατιώτες, υπό την υποστήριξη της Τουρκικής Αεροπορίας και του ναυτικού, εισέβαλαν παράνομα και κατά παράβαση του καταστατικού χάρτη του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών στις βόρειες ακτές της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η απόβαση των Τουρκικών στρατευμάτων που ολοκληρώθηκε σε δύο φάσεις, με ένα μήνα σχεδόν διαφορά η πρώτη από τη δεύτερη, είχε ως αποτέλεσμα την παράνομη κατοχή του 37% της Κυπριακής Δημοκρατίας.
«Στις 6:30 ο Μακάριος έφτασε στο Προεδρικό Μέγαρο... στις 08:00 εμφανίζεται στην αίθουσα τελετών του Προεδρικού, όπου τον ανέμεναν Ελληνόπουλα του Καΐρου τα οποία φιλοξενούσε. Τότε ακούστηκαν οι πρώτοι πυροβολισμοί. Ακολούθησε ανταλλαγή πυροβολισμών της προεδρικής φρουράς με τους πραξικοπηματίες», διηγείται ο τότε υφυπουργός παρά τω Προέδρω, Πάτροκλος Σταύρου και περιγράφει την φυγή του Μακάριου από το νησί, στο οποίο επέστρεψε τον Δεκέμβριο του 1974. Την επομένη του πραξικοπήματος καταβάλλεται προσπάθεια να περάσει το μήνυμα ότι πρόκειται για ενδοκυπριακή υπόθεση, ενώ στις 18 Ιουλίου διατάζεται γενική επιφυλακή όλων των μονάδων. Στο μεταξύ, ο Μακάριος βρισκόταν στις ΗΠΑ, όπου στις 19 Ιουλίου καταγγέλλει από το βήμα του Συμβουλίου Ασφαλείας επέμβαση στα εσωτερικά της Κύπρου. Μία μέρα μετά, 20 Ιουλίου, γράφτηκε η «μαύρη σελίδα»: εκδηλώνεται η τουρκική εισβολή, που επέφερε χιλιάδες νεκρούς, περίπου 1.500 αγνοούμενους, 200.000 πρόσφυγες και την διχοτόμηση του νησιού.

Τρίτη 11 Ιουλίου 2017

ΚΥΠΡΟΣ : ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ - Πιστεύει κανείς ότι ο ΟΗΕ, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και οι "μεγάλες δυνάμεις" δεν μπορούν, σήμερα, μετά από 43 χρόνια, ΝΑ ΑΝΑΓΚΑΣΟΥΝ την Τουρκία να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο;

                           ΚΥΠΡΟΣ :  ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ                  

αυάγησαν, λέει, οι συνομιλίες για το "κυπριακό"!!! Σώπα, καλέ!!! Πιστεύει κανείς εχέφρων πως θ' αφήσει ποτέ απ΄τα δόντια της η Τουρκία το κομμάτι εκείνο της Κύπρου μας , που της το χάρισε η διεθνής συνωμοσία με πρωτεργάτες τους αμερικανούς και όργανο την ξενοκίνητη χούντα ;
- Πιστεύει κανείς ότι ο ΟΗΕ, η ΕΕ, το ΝΑΤΟ και οι "μεγάλες δυνάμεις" δεν μπορούν, σήμερα, μετά από 43 χρόνια, ΝΑ ΑΝΑΓΚΑΣΟΥΝ την Τουρκία να συμμορφωθεί με το διεθνές δίκαιο;
- ΟΛΑ είναι στημένα με βάση τους γεωπολιτικούς στρατηγικούς σχεδιασμούς και τα συμφέροντα των ισχυρών στην ανατολική Μεσόγειο! Όλα τα υπόλοιπα είναι στάχτη στα μάτια της παγκόσμιας κοινότητας και ισχυρό ναρκωτικό στην, έτσι κι αλλιώς, κοιμισμένη "Εθνική Συνείδηση"!

Ανοίγει επιτέλους ο "Φάκελος της Κύπρου"

Αθήνα, 11 Ιουλίου 2017
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ


Ομόφωνα ενέκρινε η Βουλή των Ελλήνων την πρόσβαση στο υλικό του Φακέλου της Κύπρου
Ομόφωνα ενέκρινε η Βουλή των Ελλήνων την πρόταση του Προέδρου του Σώματος κ. Νικολάου Βούτση για την πρόσβαση στο υλικό του Φακέλου της Κύπρου, στο πλαίσιο του Πρωτoκόλλου Συνεργασίας της Βουλής των Ελλήνων με τη Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Πρόκειται για την ιστορική συμφωνία στην οποία είχαν προβεί ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Νικόλαος Βούτσης και ο Πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Γιαννάκης Κυπριανού, τον Ιανουάριο του 2016, για την πρόσβαση στο υλικό που συνέλεξε η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής των Ελλήνων σε ό,τι αφορά τα γεγονότα που διαδραματίστηκαν πριν και κατά το πραξικόπημα του Ιουλίου του 1974 και την τουρκική εισβολή που ακολούθησε.
Η Βουλή των Ελλήνων εξουσιοδότησε τον κ. Βούτση να διαβιβάσει το υλικό του Φακέλου της Κύπρου στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας, κατά την επίσημη επίσκεψη που θα πραγματοποιήσει την προσεχή Παρασκευή στη Λευκωσία επικεφαλής κοινοβουλευτικής αντιπροσωπείας.
Ο Πρόεδρος της Βουλής, απευθυνόμενος στο Σώμα, έκανε λόγο για ιστορικό χρέος απέναντι στον κυπριακό λαό, επισημαίνοντας:
«Αισθάνομαι ιδιαίτερη ευθύνη που βρίσκομαι ενώπιον σας γι’ αυτό το θέμα. Ιδιαίτερα όμως αισθάνομαι συγκίνηση, και το λέω ειλικρινά, διότι 43 χρόνια δεν είναι απλά πολλά. Είναι υπερβολικά πολλά και έχουν διαμορφώσει ένα ιστορικό ρήγμα μνήμης και ευθύνης. Και με αυτή την έννοια είναι ζήτημα ιστορικού χρέους, με τις ηθικές, πολιτικές και άλλες διαστάσεις του.
Στη δική μου γενιά, είχαμε το σύνθημα ‘‘ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ’’. Πέρασαν 43 χρόνια κι εκείνο το ‘‘ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ’’ ενδεχομένως να υπήρξε ένα συλλογικό άλλοθι για τη λήθη -ηθελημένη ή αθέλητη- μιας ολόκληρης κοινωνίας, μιας ολόκληρης χώρας. Είμαστε υποχρεωμένοι να τοποθετηθούμε επί της ουσίας».
Όπως υπογράμμισε ο κ. Βούτσης, «με σκοπό τη διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης και την ετεροχρονισμένη εκπλήρωση του ελάχιστου της ηθικής, ουσιαστικής και ιστορικής υποχρέωσης στο κυπριακό κράτος δημιουργήθηκε ακριβές αντίγραφο του Φακέλου της Κύπρου». Στόχος, όπως ανέφερε ο Πρόεδρος της Βουλής, είναι να υπάρξει μια επιμελημένη έκδοση των πρακτικών της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής των Ελλήνων για τον Φάκελο της Κύπρου, εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, τους επόμενους μήνες, με ευθύνη και των δύο κοινοβουλίων, στην οποία να μπορεί να έχει πρόσβαση το ευρύ κοινό. «Μια πολύτιμη ιστορική πηγή, πάντα στο πλαίσιο της ασφάλειας, της εγκυρότητας και επιστημονικής ακεραιότητας που προσφέρει το κύρος των δύο εθνικών κοινοβουλίων», όπως χαρακτηριστικά τόνισε ο κ. Βούτσης.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία του Προέδρου της Βουλής στην Ολομέλεια του Σώματος:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, αισθάνομαι ιδιαίτερη ευθύνη που είμαι ενώπιόν σας γι’ αυτό το θέμα. Ιδιαίτερα, όμως, αισθάνομαι συγκίνηση –και το λέω ειλικρινά– διότι σαράντα τρία χρόνια δεν είναι απλά πολλά, είναι υπερβολικά πολλά και έχουν διαμορφώσει ένα ιστορικό ρήγμα μνήμης κι ευθύνης.

Με αυτήν την έννοια, είναι θέμα ιστορικού χρέους με ηθικές, πολιτικές και άλλες διαστάσεις, το ζήτημα για το οποίο αναφέρθηκε προηγούμενα και ο Πρωθυπουργός.
Στη δικιά μου γενιά τότε, πάρα πολύ παλιά, κολλάγαμε κάτι αυτοκόλλητα που έλεγαν ‘‘Δεν ξεχνώ’’ για την Κύπρο. Πέρασαν σαράντα τρία χρόνια κι εκείνο το ‘‘Δεν ξεχνώ’’ ενδεχομένως υπήρξε ένα άλλοθι συλλογικό για τη λήθη, ηθελημένη ή αθέλητη, μιας ολόκληρης κοινωνίας, μιας ολόκληρης χώρας. Είμαστε υποχρεωμένοι να τοποθετηθούμε επί της ουσίας.
Αισθάνομαι ιδιαίτερη συγκίνηση διότι με τον Υπουργό Εθνικής Αμύνης, αλλά και με εκπροσώπους όλων των κομμάτων της Βουλής, τους τελευταίους μήνες, υποδεχθήκαμε δύο φορές στην Τανάγρα από δεκαέξι φέρετρα παιδιών-στρατιωτών. Προφανώς συνομήλικοί μας θα ήταν τώρα, αλλά δεν πρόλαβαν να ζήσουν. Τότε ήμασταν κι εμείς στα χρόνια τους. Τώρα μόλις έχει ξεκινήσει η διαδικασία –τα τελευταία χρόνια εννοώ– και λόγω της τεχνολογίας DNA κ.λπ., να προσπαθούν να τακτοποιήσουν τους λογαριασμούς τους με τους συγγενείς τους.
Είναι μια απίστευτη, μια θλιβερή ιστορία που αφορά σε έναν πόλεμο –επιτρέψτε μου– ο οποίος δεν κηρύχθηκε ποτέ. Είναι θύματα πολεμικών συγκρούσεων οι οποίες δεν αναφέρονται πουθενά σαν τέτοιες, διότι δεν υπήρξε καμία κήρυξη πολέμου από καμία πλευρά. Γι’ αυτό όταν υποδεχόμαστε τα θύματα ενώπιον των γονέων τους, των αδελφών τους, μέσα σε τραγικές και δραματικές όπως αντιλαμβάνεστε καταστάσεις, δεν μπορεί η ελληνική πολιτεία σήμερα να αποδώσει μια πραγματική τιμή, ένα παράσημο, μια αναφορά. Απλώς βγαίνουν κάποιοι λόγοι και αποδίδονται κάποια γραπτά.

Είναι πραγματικά μια δραματική υπόθεση, διότι πίσω της έχει και χιλιάδες άλλα θύματα, αλλά και χιλιάδες αγνοούμενους. Είναι πράγματα τα οποία γνωρίζουμε πολύ καλά, για τα οποία όμως δεν έγινε δυνατόν μέχρι του παρόντος να προχωρήσουν οι έρευνες και να αποδοθούν ευθύνες.
Με αυτή την έννοια, επαναλαμβάνω ότι από την πλευρά μου θα σας δώσω και θα καταθέσω όλα τα στοιχεία, έτσι ώστε μετά γνώσεως να ληφθεί η σχετική απόφαση για την οποία ακούσαμε προηγούμενα και από τον Πρωθυπουργό.
Θέλω να καταθέσω τα Πρακτικά της χθεσινής συνεδρίασης της Διάσκεψης των Προέδρων, όπου ετέθη αυτό το ζήτημα.
(Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Νικόλαος Βούτσης καταθέτει τα προαναφερθέντα Πρακτικά.)
Θέλω να καταθέσω το Πρωτόκολλο Συνεργασίας μεταξύ της Βουλής των Ελλήνων και της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας για την πρόσβαση στο υλικό του Φακέλου της Κύπρου, το οποίο υπεγράφη στις 21 Γενάρη 2016.

(Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Νικόλαος Βούτσης καταθέτει το προαναφερθέν Πρωτόκολλο.)
Επίσης, καταθέτω και το συμπληρωματικό παράρτημα Πρωτοκόλλου Συνεργασίας για την πρόσβαση στο υλικό του Φακέλου της Κύπρου, που υπεγράφη στις 15 Φεβρουαρίου 2017.
(Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Νικόλαος Βούτσης καταθέτει το προαναφερθέν Πρωτόκολλο.)
Σε αυτά αναφέρθηκε ο Πρόεδρος της Κυπριακής Βουλής κ. Γιαννάκης Ομήρου στην ομιλία που έκανε εδώ στην Ολομέλεια της Βουλής. Καταθέτω και αυτά τα Πρακτικά με τις δεσμεύσεις που υπήρχαν και με μια πάρα πολύ σοβαρή εργασία που έγινε αυτόν τον ενάμιση χρόνο.
(Ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων κ. Νικόλαος Βούτσης καταθέτει τα προαναφερθέντα Πρακτικά.)
Με βοήθεια των κομμάτων -με την έννοια ότι κανένα κόμμα δεν ζήτησε να παρέμβει ή να παρακωλύσει αυτή τη διαδικασία, πέραν αυτών που είπε προηγούμενα ο κ. Μιχαλολιάκος «Κάνω δύο φορές αίτηση» κ.λπ.- αλλά και με τη βοήθεια των εκπροσώπων του Τύπου που τη σεβάστηκαν, αυτή η διαδικασία έμεινε επί ενάμιση χρόνο εκεί όπου έπρεπε να μείνει.
Καταθέτω τον πίνακα των μαρτυρικών καταθέσεων. Είναι εκατόν τριάντα εννιά φάκελοι. Είναι περί τις ενενήντα μαρτυρικές καταθέσεις στην Επιτροπή, όλων των υπευθύνων, πρωταιτίων ή συμμετεχόντων, προς την Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
(Στο σημείο αυτό ο Πρόεδρος της Βουλής κ. Νικόλαος Βούτσης καταθέτει για τα Πρακτικά τον προαναφερθέντα πίνακα.)
Δίπλα από κάθε έναν απ’ αυτούς τους φακέλους είναι καταγεγραμμένος ο αριθμός των σελίδων. Είναι από εξήντα μέχρι διακόσιες πενήντα σελίδες, που αφορούν τις μαρτυρικές καταθέσεις για όλη την περίοδο και που ήταν το βασικό αντικείμενο, με βάση το οποίο, όπως ειπώθηκε και προηγουμένως, διαμορφώθηκαν τα πορίσματα.
Πρόκειται για ένα πόρισμα τότε όχι της πλειοψηφίας, αλλά της πλειοψηφούσας δύναμης του ΠΑΣΟΚ, διότι δεν έγινε ποτέ ψηφοφορία σ’ αυτή τη Βουλή για τα πορίσματα. Κατατέθηκε τον Οκτώβριο του 1988 ένα πόρισμα, δύο ακόμη πορίσματα από τον Κώστα Κάππο κι από τον κ. Βαρβιτσιώτη κατατέθηκαν, έγινε συζήτηση στην ελληνική Βουλή πάνω σε όλα αυτά και εκεί σταμάτησαν όλα.
Δεν έχει υπάρξει ούτε σχετική απόφαση της Βουλής επ’ αυτών, παρότι υπήρχε μια δέσμευση να επανέλθει το ζήτημα για συζήτηση ούτε ανελήφθη πολιτική πρωτοβουλία ύστερα πάνω σ’ αυτό το ζήτημα. Τα είκοσι εννιά επόμενα χρόνια, όποτε συζητήθηκε εδώ το Κυπριακό, ήταν στο πλαίσιο προ ημερησίας διατάξεως συζήτησης των Προέδρων των Κομμάτων ή με αφορμή το Σχέδιο Ανάν κ.λπ. Αυτό το ζήτημα είχε τεθεί εκτός της όποιας διαδικασίας και διερεύνησης, ενώ από πλευράς της κυπριακής Βουλής αρκετές φορές είχε έλθει αυτό το ζήτημα ως αίτημα, τουλάχιστον για να υπάρχει επικοινωνία.
Επιτρέψτε μου ένα μικρό ιστορικό, για να ξέρουμε όλοι μας σε σχέση με αυτό το ζήτημα, που είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Πρέπει να ξέρουμε ότι το 1975 υπήρξε απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου όπου παραχωρήθηκε στον Υπουργό τότε Εθνικής Αμύνης το δικαίωμα να άρει τις ποινικές διώξεις κατά των υπευθύνων της κυπριακής τραγωδίας. Ύστερα υπήρξαν δεσμευτικές πολιτικές δημόσιες θέσεις πρωθυπουργού το 1975 και το 1976-1977, 1978 και 1983, αν δείτε τα Πρακτικά της Βουλής, αρκετές φορές από αρκετές πλευρές είχε έλθει το αίτημα ότι θα έπρεπε αυτό το ζήτημα να συζητηθεί, να μαζευτούν τα ντοκουμέντα, να μαζευτούν τα υλικά κ.λπ.
Τελικά, το 1986 γίνεται Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής με συμμετοχή όλων των κομμάτων. Δίνονται δύο παρατάσεις και εντός διετίας, στις 31-10-1988, έγινε η κατάθεση του πορίσματος που σας ανέφερα.
Δεν έγινε δημοσίευση των Πρακτικών, όπως είχε προαναγγελθεί, παρότι τα Πρακτικά είναι εδώ, είναι μέσα στη Βουλή, είναι τακτικά, όπως είναι και τα Πρακτικά όλων των άλλων συνεδριάσεων και προφανώς προσβάσιμα, προσπελάσιμα και από οποιαδήποτε κοινοβουλευτική ομάδα και από οποιονδήποτε βουλευτή. Έχει και πολύ μεγάλη αξία η μελέτη αυτών των Πρακτικών.
Είπαμε για τα δύο Πρωτόκολλα. Στο Πρωτόκολλο αυτό το οποίο υπογράψαμε επιβεβαιώνεται η πρόσβαση της Βουλής των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας στο υλικό που συγκεντρώθηκε ή χρησιμοποιήθηκε από την Εξεταστική Επιτροπή για τον Φάκελο της Κύπρου. Επίσης, συγκροτήθηκαν δύο επιτροπές εμπειρογνωμόνων και υπηρεσιακών παραγόντων και καθηγητών πανεπιστημίων. Και οι δύο επιτροπές θα συνεργάζονταν με στόχο την ταξινόμηση, την ψηφιοποίηση του εν λόγω υλικού. Και τρίτον, το υλικό στο οποίο θα δοθεί πρόσβαση στη Βουλή των Αντιπροσώπων θα χρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για κοινοβουλευτικούς ή επιστημονικούς, ιστορικούς σκοπούς, με την έγκριση πάντοτε των εκάστοτε Προέδρων των δύο Κοινοβουλίων. Αυτή ήταν η δέσμευση.
Ύστερα, υπήρξε και ένα συμπληρωματικό πρωτόκολλο και έχει ενδιαφέρον λιγάκι να ακούσετε αυτά τα οποία θα σας διαβάσω:
«Συμπληρωματικά υπεγράφη ένα παράρτημα στις 15.2.2017, που διευκρίνιζε ότι έγγραφα που εντοπίστηκαν με διαβάθμιση «απόρρητο» ή «άκρως απόρρητο» επιπλέον αυτών τα οποία είχαν έλθει σε γνώση της Επιτροπής και συζητήθηκαν και αποτέλεσαν τη βάση των πορισμάτων και τα οποία βρίσκονται εδώ, αποτελούν μεν αναπόσπαστο μέρος του υλικού, ωστόσο για οποιαδήποτε χρήση τους απαιτείται κοινή έγγραφη άδεια ή οδηγία των δύο Προέδρων των Κοινοβουλίων».
Επ’ αυτών των εγγράφων, ακριβώς επειδή έχουν χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Εθνικής Αμύνης, στο προσεχές διάστημα, σε εύλογο διάστημα -ίσως να απαιτηθούν δυο, τρεις, τέσσερις μήνες- θα υπάρξει -διότι υπάρχουν σοβαρές νομικές και διεθνείς δεσμεύσεις σε αυτά τα ζητήματα, δεν είναι απλά ζητήματα- η πρόσβαση, έτσι ώστε να αποχαρακτηριστεί ενδεχομένως ένα μεγάλο μέρος εξ αυτών. Κάποια δεν είναι για αποχαρακτηρισμό, επιτρέψτε μου να έχω μια άποψη, αλλά αυτά θα τα δούμε. Είναι επιπλέον υλικά τα οποία δεν θα αποσταλούν σήμερα, στον βαθμό που δεν αποτελούν μέρος αυτών με τα οποία ασχολήθηκε και συγκρότησε τα πορίσματα η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής.
Πλην όμως είναι εδώ και με υπεύθυνη διαδικασία και αυτά, καθώς αποτελούν -και το έχουμε αναγνωρίσει- μέρος αυτού του συνολικού υλικού, κάποια στιγμή τον επόμενο καιρό θα δοθούν, χωρίς να τα βαρύνει οποιοδήποτε κώλυμα διεθνών σχέσεων ή νομικών προνοιών.
Έτσι, στο πλαίσιο των εργασιών της Επιτροπής που συστάθηκε βάσει του Πρωτοκόλλου Συνεργασίας, το υλικό του Φακέλου της Κύπρου εντοπίστηκε σε διάφορα σημεία στα υπόγεια της Βουλής, συγκεντρώθηκε, ταξινομήθηκε και αποθηκεύτηκε σε κατάλληλο χώρο.
Η Επιτροπή, προχωρώντας στο έργο της, διαπίστωσε πως το κύριο σώμα του υλικού αποτελούν τα Πρακτικά της Επιτροπής με τις καταθέσεις όλων των πρωταγωνιστών της τραγωδίας του 1974. Στις καταθέσεις γίνεται αναφορά στην κατάθεση κάθε μάρτυρα στο ΓΕΣ και ΓΕΕΘΑ ή στις άλλες αρχές των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ υπάρχουν συνοδευτικά έγγραφα από φορείς και θεσμούς που ενεπλάκησαν σε αυτά τα γεγονότα.
Είμαι υποχρεωμένος δημόσια να σας πω το εξής: Διαπιστώθηκε ότι έλειπαν οι έντεκα πρώτοι φάκελοι, κεντρικοί φάκελοι σε αυτές τις ερωταποκρίσεις, που είχαν αντιστοίχως τα Πρακτικά των έντεκα πρώτων συνεδριάσεων της Εξεταστικής Επιτροπής με καταθέσεις μαρτύρων. Χρειάστηκε, ευτυχώς, να γίνει απομαγνητοφώνηση του ηχογραφημένου υλικού, δηλαδή των κασετών που κατέγραφαν οι στενογράφοι την ώρα της συνεδρίασης και κάτι τέτοιο ήταν και τεχνικά δύσκολο μετά από περισσότερα από τριάντα χρόνια. Πλην όμως, τα Πρακτικά που αφορούν αυτές τις έντεκα βασικές μαρτυρικές καταθέσεις δεν είναι ενδεχομένως τα ακριβή, αλλά είναι βάσει της δουλειάς που έγινε αυτόν τον ενάμιση χρόνο.
Δεν εντοπίσαμε πότε, σε ποια συγκυρία, από ποιον, πού και πώς αφαιρέθηκαν αυτοί οι φάκελοι από τα ερμάρια της Βουλής.
Με σκοπό τη διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης και την ετεροχρονισμένη εκπλήρωση στο ελάχιστο της ηθικής, ουσιαστικής και ιστορικής υποχρέωσης στο κυπριακό κράτος δημιουργήθηκε ακριβές αντίγραφο του Φακέλου της Κύπρου, ώστε να αποσταλεί στη Βουλή των Αντιπροσώπων της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Έχει προβλεφθεί την Παρασκευή το πρωί να γίνει μια ειδική διαδικασία στη Βουλή των Αντιπροσώπων στην Κύπρο, με στόχο να υπάρξει μια επιμελημένη έκδοση των Πρακτικών της Επιτροπής εντός εύλογου χρονικού διαστήματος, δηλαδή με ευθύνη και από την Κυπριακή και από την Ελληνική Βουλή τους επόμενους μήνες, η οποία θα ανοίξει και στο ευρύτερο κοινό, δημόσια δηλαδή, μια πολύτιμη ιστορική πηγή, πάντα στο πλαίσιο της ασφάλειας, της εγκυρότητας και της επιστημονικής ακεραιότητας που προσφέρει το κύρος των δυο εθνικών Κοινοβουλίων.
Κυρίες και κύριοι, συναδέλφισσες και συνάδελφοι, σας καλώ να υπερψηφίσουμε, κατά το τακτικό που θα ακολουθήσει η Πρόεδρος, την παρούσα πρόταση.
Ευχαριστώ».

Παρασκευή 7 Ιουλίου 2017

Ν. Κοτζιάς: Το όνειρο και σχέδιο λύσης του Κυπριακού παραμένει ανοικτό



ΑΠΕ-ΜΠΕ/ ΚΥΠΕ/ΚΑΤΙΑ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ


Τα ξημερώματα μετά από μία σκληρή διπλωματική μάχη, έπεσε η αυλαία της Διάσκεψης για το Κυπριακό στο Κραν Μοντάνα. Η αδιάλλακτη στάση της Τουρκίας στο θέμα  της παραμονής των τουρκικών στρατευμάτων και η άκαμπτη εμμονή της στη διατήρηση του παρεμβατικού δικαιώματος επέμβασης και των εγγυήσεων για τουλάχιστον 15 χρόνια μέχρι την επανεξέτασή τους ήταν από τους βασικούς λόγους που οδήγησαν τις διαπραγματεύσεις στο αδιέξοδο.
Κατά τη διάρκεια της ημέρας είχε αφεθεί να διαφανεί ότι υπήρχαν ορισμένες συνθήκες ακόμα και για μια συνάντηση των πρωθυπουργών της Ελλάδας της Τουρκίας και του Ηνωμένου Βασιλείου στην Νέα Υόρκη την επόμενη εβδομάδα εφόσον η Τουρκία έδινε δεσμεύσεις ότι θα δεχόταν να εγκαταλείψει τα παρεμβατικά της δικαιώματα και τις εγγυήσεις.  Αυτό στην πράξη δεν αποδείχτηκε καθώς μετά από έντονες ώρες συζητήσεων ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Κοτζιάς σε στενή συνεργασία με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη και μετά από οδηγίες του Έλληνα πρωθυπουργού ζήτησε να έχει γραπτώς τις προτάσεις της Τουρκίας ως προς το μέλλον της Συνθήκης Εγγυήσεων και παρεμβατικών δικαιωμάτων.
Παρά την αντίθετη αίσθηση που είχε μέχρι τα ξημερώματα δημιουργηθεί, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, όταν ερωτήθηκε επίμονα από τον Ν. Κοτζιά, παραδέχτηκε ότι η Τουρκία δεν επρόκειτο να συναινέσει στην κατάργηση των παρεμβατικών δικαιωμάτων και των εγγυήσεων της χώρας του επί της Κυπριακής Δημοκρατίας, τονίζοντας ότι και τα δύο θα διατηρούνταν για τουλάχιστον 15 χρόνια, όταν θα μπορούσε να γίνει μια αναθεώρησή τους, θέση που απορρίφθηκε άμεσα από την Ελλάδα και την Κύπρο.
Συμφωνία δεν υπήρχε ούτε ως προς την αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, τις εδαφικές αναπροσαρμογές αλλά και ως προς την απαίτηση της Τουρκίας οι Τούρκοι πολίτες να έχουν στην Κύπρο ισότιμη μεταχείριση με τους  Ελλήνες που είναι πολίτες κράτους-μέλους της ΕΕ.
Ο κ. Κοτζιάς  με μήνυμά του στο twitter  τα ξημερώματα ανέφερε ότι «δεν ήταν δυνατό να γίνουν αποδεκτά παρεμβατικά δικαιώματα Τουρκίας σε όλη τη Μεγαλόνησο. Το όνειρο και σχέδιο λύσης του Κυπριακού παραμένει ανοικτό».
Σε ενημέρωση που έκανε μετά το πέρας των συνομιλιών σε Έλληνες και Κύπριους δημοσιογράφους εξέφρασε τη βούλησή της Ελλάδας να συνεχίσει να εργάζεται με όλες της τις δυνάμεις για την εξεύρεση μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης ώστε η Κύπρος να γίνει ένα φυσιολογικό κράτος χωρίς εγγυήσεις και κηδεμόνες. Διατύπωσε δε την ικανοποίησή του για την άψογη συνεργασία με την ηγεσία της Κύπρου και εξέφρασε την εκτίμησή του για τις προσπάθειες του γενικού γραμματέα του ΟΗΕ  Αντόνιο Γκουτέρες.
Τη λύπη του εξέφρασε και  ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου, Νίκος Χριστοδουλίδης,  ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους, «Δυστυχώς» δήλωσε «δεν υπήρξε αποτέλεσμα από  την παρούσα προσπάθεια λόγω της εμμονής της τουρκικής πλευράς για συνέχιση της συνθήκης των εγγυήσεων και των παρεμβατικών δικαιωμάτων της Τουρκίας, καθώς επίσης και της παραμονής των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο. Πέρα από την ασφάλεια και τις εγγυήσεις οι τουρκικές  θέσεις που εκφράστηκαν για το υπόλοιπο των κεφαλαίων όχι μόνο ξεφεύγουν από το πλαίσιο του γγ αλλά ήταν τέτοιες που σε καμία των περιπτώσεων δεν μπορούσαν να γίνουν αποδεκτές».
«Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας» επισήμανε ο κ. Χριστοδουλίδης  «από την πρώτη μέρα της παρουσίας του  στο Κραν Μοντάνα υπέβαλε συγκεκριμένες και περιεκτικές  προτάσεις στη βάση και των ιδεών του γγ έτσι ώστε αν γίνονταν αποδεκτές να ανοίξει ο δρόμος για μία συνολική λύση του Κυπριακού. Συγκεκριμένες γραπτές προτάσεις, οι οποίες αντιμετώπιζαν και τις ανησυχίες των Τουρκοκυπρίων χωρίς να παραγνωρίζουν τις ανησυχίες της ελληνικής κοινότητας».
Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος της Κύπρου εξήρε σε αυτό το σημείο την  στάση της Ελλάδας, τονίζοντας ότι «συγκεκριμένες γραπτές προτάσεις για τις εγγυήσεις και την ασφάλεια υπέβαλε και η ελληνική κυβέρνηση η οποία κατά τη διάρκεια των συζητήσεων στο Κραν Μοντάνα παρουσιάστηκε με εποικοδομητική διάθεση και προσέγγιση για να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα».
«Μέσα σε αυτό το πλαίσιο» πρόσθεσε «ο  Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιθυμεί να εκφράσει την ικανοποίησή του για την άριστη συνεργασία τόσο με το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών που βρισκόταν στο Κραν Μοντανα όλες αυτές τις μέρες, όσο και τον Έλληνα πρωθυπουργό με τον οποίο ήταν σε συνεχή επαφή».
«Το αποψινό αποτέλεσμα» επισήμανε ο κ. Χριστοδουλίδης «δεν είναι σε καμία απολύτως περίπτωση μια θετική εξέλιξη αλλά δεν είναι και το τέλος του δρόμου. Η απαράδεκτη  παρούσα κατάσταση πραγμάτων δεν μπορεί να είναι το μέλλον της Κύπρου και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας θα ενισχύσει τις προσπάθειες του έτσι ώστε να δημιουργηθούν εκείνες οι συνθήκες που θα μας επιτρέψουν να  αισιοδοξούμε για τερματισμό της κατοχής και επανένωση της πατρίδας μας».
Τέλος σημείωσε ότι «ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιθυμεί ταυτόχρονα να ευχαριστήσει τον γγ  πούμε την εδώ παρουσία του και τον τρόπο προσέγγισης στα εκκρεμούντα θέματα απέδειξε ότι αντιλαμβάνεται τις αρχές που πρέπει να διέπουν μια συνολική λύση του Κυπριακού για ένα κράτος το οποίο είναι και θα συνεχίσει να είναι και μετά από μια ενδεχόμενη λύση κράτος-μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης».
Την ίδια στιγμή με συνέντευξη τύπου   ο γγ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτέρες δήλωνε ότι «οι συνομιλίες για το Κυπριακό έκλεισαν χωρίς συμφωνία» και τόνιζε: «Λυπάμαι πολύ που ανακοινώνω ότι παρά την πολύ ισχυρή δέσμευση και συμμετοχή όλων των αντιπροσωπειών και διαφορετικών πλευρών η Διάσκεψη  για τo Κυπριακό έκλεισε  χωρίς να επιτευχθεί συμφωνία».
Ο κ. Γκουτέρες θέλησε να εκφράσει τη βαθύτατη ευγνωμοσύνη και την εκτίμησή του στους ηγέτες των δύο κοινοτήτων και να ευχηθεί «το καλύτερο για όλους τους Κύπριους, το Βορρά και τον Νότο» καθώς  και τη βαθιά μου ευγνωμοσύνη στους εκπροσώπους  των εγγυητριών δυνάμεων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως  και να εκφράσω  στην ομάδα του ΟΗΕ, υπό την ηγεσία του Έσπεν Άιντε, που έκανε ό, τι είναι δυνατόν για να προσεγγίσει τις θέσεις των διαφόρων αντιπροσωπειών.
Ερωτηθείς αν τα εμπλεκόμενα μέρη θα μπορούσαν να συνεχίσουν τις διαπραγματεύσεις, ο κ. Γκουτέρες είπε ότι «η Διάσκεψη έληξε χωρίς αποτέλεσμα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να αναπτυχθούν άλλες πρωτοβουλίες για την αντιμετώπιση του Κυπριακού», τονίζοντας ότι  «ο  ρόλος των Ηνωμένων Εθνών ως διαμεσολαβητή, είναι να είμαστε πάντα στη διάθεση των μερών που επιθυμούν να καταλήξουν σε συμφωνία, αν το επιθυμούν».

___________________