~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Oδοιπορικό στα παράλια της αλησμόνητης Μ. Ασίας
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
«O άνθρωπος πρέπει κάθε μέρα ν᾽ακούει ένα γλυκό τραγούδι, να διαβάζει ένα ωραίο ποίημα, να βλέπει μια ωραία εικόνα και, αν είναι δυνατόν, να διατυπώνει μερικές ιδέες. Αλλιώτικα χάνει το αίσθημα του καλού και την τάση προς αυτό…». Γκαίτε
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
..........διαδικτυακή περιοδική έκδοση * με ειδήσεις * άρθρα για την Κύπρο * υπεύθ. σύνταξης: Πάνος Σ. Αϊβαλής * ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Η Φωτό Μου
με τον δημοσιογράφο Πάνο Αϊβαλή

Τρίτη 30 Αυγούστου 2016

Η απαγόρευση της Ελληνικής θρησκείας στην Κύπρο

Συνεχίζεται και κλιμακώνεται 


"Κράτος και Βία, τελείωσαν  για σας οι προσταγές του Δία..."
-  Προμηθέας Δεσμώτης, του Αισχύλου.
Απαγόρευση της θρησκείας των Ελλήνων τώρα και στα Δικαστήρια

Αναγκάστηκα πρόσφατα να βιώσω προσωπικά μία ακόμα γεύση της πικρής και μικρόψυχης απαγόρευσης της θρησκείας των Ελλήνων.
Είχα κληθεί ως μάρτυρας Υπεράσπισης στο Δικαστήριο, στην δίκη του γεωργού της Κλωστικής Κάνναβης Φώτη Ανδρέου που κατηγορείτο για "κατοχή και πρόθεση εμπορίας ναρκωτικών". Ο άνθρωπος είχε ήδη συλληφθεί παράνομα για καλλιέργεια και κατοχή Κλωστικής Κάνναβης (που είναι απόλυτα νόμιμη), είχε υποστεί παράνομη καταστροφή και κατάσχεση της φυτείας του, και υποστεί δύο εβδομάδες παράνομη φυλάκιση.
Το δικαστήριο ήταν τριμελές, αποτελούμενο από την κα Στάλω Χατζηγιάννη, Πρόεδρο, τον κο Μιχάλη Αμπίζα και την κα Αλεξάνδρα Λυκούργου, Ανώτερους Επαρχιακούς Δικαστές.
Κλήθηκα να καταθέσω ως εμπειρογνώμων για την Κάνναβη, κυρίως για να εξηγήσω με επιστημονικούς όρους τα αποτελέσματα της χημικής ανάλυσης των "τεκμηρίων", την διαφορά μεταξύ Κλωστικής και Ευφορικής Κάνναβης, και ιδίως το πως και γιατί η Κλωστική Κάνναβις δεν παράγει τις ευφορικές επιδράσεις για τις οποίες διώκονται οι Φίλοι της Κάνναβης.
Χωρίς να θέλω να περιαυτολογήσω, παρ' όλον που δεν επιζήτησα ποτέ μου τίτλους και αξιώματα, θεωρώ πως με κάποιο τρόπο ήταν ορθό να κληθώ ως εμπειρογνώμων: είμαι βιολόγος και ασκώ την φυσική θεραπευτική για πολλά χρόνια • ασχολούμαι με το θέμα της Κάνναβης για αρκετές δεκαετίες το οποίο και μελετώ διαρκώς, αρχίζοντας νωρίς μες την δεκαετία του 1980 • έχω συμμετοχή στις προσπάθειες για νομιμοποίηση της στο εξωτερικό και στην Κύπρο αδιαλείπτως, ξεκινώντας από τα μέσα εκείνης της δεκαετίας ως σήμερα, συμμετέχοντας σε όλες τις προσπάθειες που στοχεύουν στο να αφαιρεθεί ο έλεγχος της Κάνναβης από την Μαφία και να περιέλθει στα χέρια της ευρύτερης κοινωνίας με επίβλεψη του κράτους • έχω στην φροντίδα μου άτομα που κάμνουν κατάχρηση της Κάνναβης και ζητούν να αποκαταστήσουν σχέση τους μαζί της, δηλ. να μάθουν την Ορθή Χρήση • άτομα που έχουν ψυχολογική εξάρτηση με την Κάνναβη και στοχεύουν στην απεξάρτηση • άτομα που την χρησιμοποιούν πολύ ορθά για Ιατρικούς, Θρησκευτικούς και προσωπικούς λόγους. Επιπλέον, βοηθώ ως εθελοντής συνεργάτης και σύμβουλος του Υπουργείου Υγείας για θέματα που αφορούν την Ιατρική Κάνναβη, βοηθώ τους γιατρούς να γράφουν συνταγές Κάνναβης για τους ασθενείς τους, αρθρογραφώ για το θέμα, εμφανίζομαι σε παρουσιάσεις, διαλέξεις, συνεντεύξεις στα Μέσα και τον Τύπο. Και εκείνη την τραγική μέρα του Μαΐου φέτος, εμφανίστηκα ενώπιον του τριμελούς Κακουργιοδικείου Λάρνακος.
Η Πρόεδρος του δικαστηρίου διέταξε να βάλω το χέρι μου "στο ιερό ευαγγέλιο" για να ορκιστώ, και ο υπάλληλος του δικαστηρίου καλοπροαίρετα κινήθηκε προς το μέρος μου για να τελεστεί η ορκωμοσία. Με ευγένεια, και μιλώντας σιγανά, ζήτησα να ορκιστώ στην Θέμιδα. Η Πρόεδρος κα Χατζηγιάννη ερώτησε τον υπάλληλο - όχι εμένα - "τι είπε ο μάρτυρας;" Απευθύνθηκα λίγο πιο μεγαλόφωνα στους τρεις δικαστές και επανέλαβα ότι "με την άδεια σας, θα ήθελα ο όρκος μου να είναι προς την Θέμιδα, που είναι η Θεά της Δικαιοσύνης."
Η ταυτόχρονη αντίδραση των δικαστών με άφησε άναυδο. Οι δύο Ανώτεροι Δικαστές κος Αμπίζας και κα Λυκούργου γέλασαν, ενώ ταυτόχρονα η κα Πρόεδρος συνοφρυώθηκε και με απέχθεια στο πρόσωπο της είπε "Όχι, όχι δε γίνεται".
Μιλώντας προς εμένα στο τρίτο πρόσωπο διέταξε: "Να δώσει υπόσχεση και να προχωρήσουμε στην κατάθεση". Αναγκάστηκα να καταπιώ τον εξευτελισμό της Θέμιδας από τους Δικαστές, να καταπιώ τον χλευασμό που υπέστηκα προσωπικά και την απαγόρευση της θρησκευτικής μου αντίληψης για την Θεία Δικαιοσύνη, κατάπια και την υπεροπτική ξινίλα στο ύφος της μίας και την απόρριψη στο ύφος των άλλων δύο, και είπα "Δίνω τον λόγο της τιμής μου ότι θα πω την αλήθεια και μόνο την αλήθεια", και προχώρησα στην κατάθεση μου η οποία ήταν μακροσκελής, και βασισμένη σε γραπτή Γνωμάτευση (κείμενο πενήντα σελίδων) με επιστημονική ανάλυση της κάθε πτυχής της υπόθεσης.

Το αποτέλεσμα; Οι Δικαστές έκριναν ότι "ο Πέτρος Ευδόκας είναι αναξιόπιστος μάρτυρας" και η μαρτυρία μου απερρίφθη. Ο Φώτης Ανδρέου καταδικάστηκε και φυλακίστηκε παράνομα χωρίς ο ίδιος να έχει παραβεί κανένα νόμο.
Απορώ αν η απόφαση του Δικαστηρίου θα ήταν διαφορετική αν υπάκουα στη διαταγή να θέσω το χέρι μου "στο ιερό ευαγγέλιο" και δεν έδινα πρόσχημα στους Δικαστές να χλευάσουν την Θέμιδα, να εξευτελίσουν το άτομο μου και το θρησκευτικό μου αίσθημα για την ιερότητα της Δικαιοσύνης. Κατέστησαν πολύ φανερό ότι αντελήφθησαν και έκριναν τα όσα κατέθεσα μόνο μέσα από την έκδηλη τους προκατάληψη.
Το περιστατικό δεν είναι ούτε καινούργιο ούτε και μοναδικό. Πάνω από χίλια χρόνια βυζαντινής καταδίωξης της Ελληνικής θρησκείας επί ποινή θανάτου - αυτό έγραφαν οι νόμοι της αυτοκρατορίας, ότι απαγορεύεται "επί ποινή θανάτου", και ακριβώς αυτό έπρατταν οι βυζαντινοί εις βάρος των Ελλήνων - και επιπλέον αυτού, πεντακόσια χρόνια τουρκοκρατίας με άπειρες σφαγές, και μετά από αυτό συστηματική δίωξη του κάθε τι Ελληνικού από το νεοκυπριακό καθεστώς που εδραιώθηκε μες την δεκαετία του εξήντα, μας έφεραν σήμερα στο ευχάριστο - και απόλυτα δίκαιο - γεγονός να παρέχεται στο Δικαστήριο το ιερό Κοράνι σε μάρτυρες που θέλουν να ορκιστούν επ' αυτού, καθώς και το ιερό βιβλίο του Εβραϊσμού για τους ορθόδοξους. Αλλά και να απαγορεύεται η ορκωμοσία του μάρτυρα με βάση την Ελληνική θρησκεία.
Γιατί;
Δεν είναι καταπάτηση του συνταγματικού δικαιώματος στην ανεξιθρησκεία αυτή η απαγόρευση; Δεν αποτελούν προσβολή του προσήκοντος σεβασμού για όλες τις θρησκείες αυτές οι Δικαστικές εντολές και η συμπεριφορά που υπέστηκα στο Δικαστήριο; Και τι σημαίνει η απαγόρευση της γηγενούς θρησκείας, της θρησκείας που γέννησε αυτός ο τόπος, η οποία έθρεψε και στήριξε το λαό της για χιλιάδες χρόνια; Η ιθαγενής Ελληνική πνευματική οδός που αναδύθηκε από τις πέτρες και τη θάλασσα, που ακόμα αναβλύζει μέσα από τους κίονες και τα θεμέλια των ναών μας που κείνται διάσπαρτοι παντού όπου σκάψεις και όπου γυρίσεις το μάτι σου σε όλη τη χώρα, προσανατολισμένοι με τ' άστρα και τα ουράνια σώματα, αυτή η πνευματική σύλληψη του Λόγου που τραγουδήθηκε έμμετρα από τον Όμηρο και προσμετρήθηκε επιστημονικά από τον Ζήνωνα στο Κίτι, αυτή η θρησκεία που εφαρμόστηκε ιατρικά στο Ασκληπιείο της Πάφου, που έδρασε ηθοπλαστικά στα θέατρα της Σαλαμίνας και των Σόλων... να απαγορεύεται στην Κύπρο;
Δικαιούται όποιος θέλει να απορρίψει την Ελληνική θρησκεία για τον εαυτό του, ή μες το σπίτι του, αλλά δεν έχει κανένα δικαίωμα να απαγορεύσει σε άλλο άτομο το να λατρεύει τα Θεία μέσα από Ελληνικά θρησκευτικά νοήματα, ή να αντιλαμβάνεται και να καλλιεργεί την Θεία Δικαιοσύνη καθοδηγούμενος από την Θέμιδα ή από οποιαδήποτε άλλη ταυτότητα, ιδιότητα, προσωπικότητα ή άποψη του Θείου. Και ιδίως να την χλευάζει από το πιο επίσημο βήμα, εκείνο όπου εδρεύει η πιο υψηλή εξουσία στον τόπο μας. Άλλωστε ποιός έδωσε αυτό το βήμα στους ανθρώπους αν όχι η Θέμις;
Από που έχουν λάβει εντολή και πληρεξούσιο οι Δικαστές να υπηρετούν την Δικαιοσύνη; Αν όχι από την Ελληνική Εκκλησία του Δήμου που θεμελίωσε την λειτουργία της Δικαιοσύνης στον τόπο μας χιλιάδες χρόνια πριν, από πού αντλούν την εξουσία τους; Μήπως από τα διατάγματα του βυζαντινού αυτοκράτορα; Του οθωμανού σουλτάνου; Του εγγλέζου κατακτητή; Του νεοκύπριου αρχιεπισκόπου; Αν δεν υπηρετούν την Θέμιδα με εντολή από την δημοκρατική σύσταση του λαού μας σε κοινότητα... ποιόν υπηρετούν; Και με ποιά δικαιοδοσία; Γιατί να απαγορεύεται το να ορκιστώ στη Θεά της Δικαιοσύνης μες το Δικαστήριο που Εκείνη η ίδια η Θεά θέσπισε με τις συνειδητές επιλογές και δημοκρατικές διαδικασίες της Εκκλησίας του Δήμου;
Ποιός έδωσε το δικαίωμα στους Δικαστές να απαγορεύσουν την Ελληνική θρησκεία μες το Δικαστήριο; Μήπως είναι υπέρβαση εξουσίας αυτή η πράξη; Εντάξει, σίγουρα αυτή η πράξη αποτελεί προέκταση της ορθόδοξης εξουσιαστικής καταπάτησης του Ελληνισμού, και προφανώς οι τρεις Δικαστές ταυτίζονται με αυτήν... αλλά είναι νόμιμη; Είναι σε αρμονία με το Σύνταγμα αυτή η απαγόρευση;
Το περιστατικό - που διήρκεσε λιγότερο από ένα λεπτό - έλαβε χώρο όχι μόνο ενώπιον των Δικαστών, αλλά και ενώπιον του Δημόσιου Κατήγορου κου Νίκου Δημητρίου από την Εισαγγελία Λάρνακος, του Δικηγόρου Υπεράσπισης κου Βασίλη Κωνσταντίνου, και ενός μικρού πλήθους κόσμου που βρισκόταν μες την αίθουσα για να παρακολουθήσει την δίκη. Όλοι αυτοί ήταν μάρτυρες του περιστατικού. Τα πρακτικά της δίκης, όπου υποτίθεται καταγράφεται κάθε λέξη που αρθρώνεται και κάθε πράξη που τελείται εντός του Δικαστηρίου, βρίσκονται στα χέρια του νέου Δικηγόρου Υπεράσπισης κου Σάββα Μάτσα, ο οποίος έχει αναλάβει την Έφεση του Φώτη Ανδρέου στο Ανώτατο Δικαστήριο.
* * *
Κουβεντιάζοντας τα συμβάντα με ένα συναγωνιστή, έμεινα σκεπτικός όταν μου είπε το εξής:
"Καλά ούτε τηλεόραση δεν παρακολουθούν τούτοι; Όπου δεις σκηνή εντός δικαστηρίου στον κινηματογράφο ή στην τηλεόραση, πάντα δίπλα ή πίσω από τους δικαστές στέκεται το άγαλμα της Θέμιδος. Ή μια εικόνα της. Σχεδόν όλα τα δικαστήρια στη Δύση έχουν ταυτίσει το σχήμα της, το αρχέτυπο της Θέμιδος, με την δικαιοσύνη. Όλος ο Δυτικός κόσμος έχει αγκαλιάσει την Θέμιδα ως Θεά του Δικαίου - και τελικά μόνο στον τόπο μας θα απαγορεύεται τώρα;"

Μείναμε σιωπηλοί για λίγο. Θυμήθηκα κάτι, μια ανάμνηση που με έπνιξε, και του το είπα. "Δεν μπορώ να σου μεταφέρω το πόσο παράξενα και συγκλονιστικά πράματα με πλημμύρισαν όταν πριν μερικά χρόνια ήμουν στην Κω, όπου ανακάλυψα ότι σχεδόν κάθε καλοκαίρι έρχονται εκεί ομαδικά τελειόφοιτοι ιατρικών σχολών από όλο τον κόσμο με τους καθηγητές τους. Έρχονται για να δώσουν τον όρκο του Ιπποκράτη μες τα ερείπια του Ασκληπιείου. Στέκουν εκεί μικρές-μικρές ομάδες μες τις ιερές τις πέτρες, κάτω από τα δένδρα ή πάνω στις σκάλες δίπλα από την ιαματική πηγή και με αυτοσχέδιες σεμνές τελετές δίνουν τον όρκο τους. Κάποιοι ανάμεσα τους, έστω και με χίλιες δυσκολίες, τολμούν να προσπαθήσουν να δώσουν τον όρκο στα ελληνικά. Τουλάχιστον την αρχή του όρκου: «Όμνυμι Απόλλωνα ιητρόν, και Ασκληπιόν, και Υγείαν, και Πανάκειαν, και θεούς πάντας τε και πάσας...». Και συμπαρασύρουν ακόμα μερικούς, που αντιφωνούν μαζί τους ασυγχρόνιστα το «Όμνυμι Απόλλωνα ιητρόν...», σαν ο χορός σε αρχαίο δράμα. Τους είδα να αγκαλιάζονται μόλις τελειώνουν, και μερικούς να κλαίνε. Όλα τα χρόνια μες τις σχολές και τα νοσοκομεία δεν τους αρκούν για να λάβουν την αίσθηση πως έγιναν ιατροί. Έρχεται ο όρκος προς τον Απόλλωνα ιητρόν - το να ακούεις το στόμα σου να αρθρώνει αυτά τα λόγια - για να πυροδοτήσει μια νέα αυτο-αντίληψη, να καθαγιάσει μια νέα κατεύθυνση μες τη ζωή ταγμένη στην υπηρεσία, ενώπιον Θεού και ανθρώπων."
"Δηλαδή", είπε ο φίλος μου, "τελικά οι ξένοι είναι πιο Έλληνες από εμάς;"
"Η σύντροφος μου Sue", τού είπα, "όπως ξέρεις είναι γέννημα-θρέμμα της Αμερικής. Κατάγεται από τα πανέμορφα δάση, ποταμούς και καταρράκτες στα βόρεια σύνορα των ΗΠΑ με τον Καναδά. Μετά που επισκεφτήκαμε την Κύπρο μαζί και κάμαμε την απόφαση να ζήσουμε εδώ, άρχισε να μαθαίνει ελληνικά. Άρχισε τα μαθήματα πριν έλθουμε, και όταν μετακομίσαμε εδώ τα εντατικοποίησε. Δύο χρόνια αργότερα, την ρώτησα μια νύκτα πως πάει η σχέση της με τα ελληνικά. «Είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου», λέει «που κατάλαβα το νόημα της αγγλικής γλώσσας! Εκείνης με την οποία ανατράφηκα». Και συνέχισε να μου εξηγεί πως ξαφνικά έχουν νόημα οι λέξεις psychology, history, meter, canine, οι οποίες λέξεις μέχρι τότε νόμιζε - όπως και οι πλείστοι αγγλόφωνοι νομίζουν - πως είναι απλώς καταγραφές ήχων που με κάποια κοινωνική σύμβαση συμφωνήθηκε να συμβολίζουν κάτι. Ενώ σήμερα γνωρίζει πως είναι εκφάνσεις του Θείου Λόγου, που συνυπάρχουν σε μεταφυσικό αρχετυπικό επίπεδο, καθώς και σε υλικό νοητικό επίπεδο • είναι λέξεις και λόγια του Ελληνικού Λόγου που είτε η Μοίρα είτε η ανθρώπινη νόηση ή η επιθυμία της Θεάς είτε και όλα μαζί, όρισαν να είναι ο οδός μέσα από την οποία όλα αυτά θα γίνουν κοινό απόκτημα των ανθρώπων, τόσον ως έννοιες και όσον και ως χειροπιαστές οντότητες. "Αρχή Σοφίας η των Ονομάτων Επίσκεψις", έλεγε και ο Αντισθένης.
"Δηλαδή η Sue μπορεί και να είναι πιο ελληνίδα από εμάς;" λέει ο φίλος. "Μπορεί", του είπα. "Τουλάχιστον εμβαθύνει μες τον ελληνικό Λόγο και πολιτισμό συνειδητά και με ελεύθερη επιλογή, ενώ οι πλείστοι από μας χρειάστηκε να παλέψουμε για να διαχωρίσουμε την αληθινή εθνική-πολιτιστική μας ταυτότητα από αυτό που μας επιβλήθηκε."
Και μιλώντας για αυτό που μας επιβλήθηκε, αναρωτιέμαι: έχουμε αγώγιμο δικαίωμα ενάντια στην απαγόρευση της Ελληνικής θρησκείας που γίνεται με διαταγή Δικαστού; Γιατί να μην δικαιούνται όλοι οι άνθρωποι να ορκίζονται στο Δικαστήριο ή και οπουδήποτε αλλού, με βάση αυτό που έκαστος θεωρεί ιερό και όσιο; Αν ήθελα να ορκιστώ επικαλούμενος την Αγία Σοφία της Παρθένου Αθηνάς γιατί να μην επιτρέπεται αυτό; Αν ήθελα να ορκιστώ επικαλούμενος την αταραξία της Θείας διάνοιας του Ζηνός που διεσπάρη μέσω Ινδίας ως "δοιάνα" και βρέθηκε στην Κίνα και Ιαπωνία ως "Ζεν" γιατί να μην επιτρέπεται αυτό;
Το Σύνταγμα μας το λέει πεντακάθαρα - με πέντε άρθρα:
"1. Έκαστος έχει το δικαίωμα ελευθερίας σκέψεως, συνειδήσεως και θρησκείας.
2. Πάσαι αι θρησκείαι, των οποίων τα δόγματα και αι ιεροτελεστίαι δεν είναι μυστικαί, είναι ελεύθεραι.
3. Πάσαι αι θρησκείαι είναι ίσαι ενώπιον του νόμου.
Μη θιγομένης της κατά το Σύνταγμα αρμοδιότητος των Κοινοτικών Συνελεύσεων, ουδεμία νομοθετική, εκτελεστική ή διοικητική πράξις της Δημοκρατίας δύναται να κάμη δυσμενή διάκρισιν εις βάρος οιουδήποτε θρησκευτικού ιδρύματος ή θρησκείας.
4. Έκαστος είναι ελεύθερος και έχει το δικαίωμα να πρεσβεύη την πίστιν αυτού και να εκδηλώνη την θρησκείαν ή τας θρησκευτικάς αυτού πεποιθήσεις διά της λατρείας, διδασκαλίας, ασκήσεως ή τηρήσεως των τύπων είτε ατομικώς είτε συλλογικώς κατ’ ιδίαν ή δημοσία και να μεταβάλλη την θρησκείαν ή τας θρησκευτικάς πεποιθήσεις αυτού.
5. Η χρήσις φυσικής ή ηθικής βίας προς τον σκοπόν, όπως εξαναγκασθή το άτομον να μεταβάλη την θρησκείαν αυτού ή να εμποδισθή όπως, μεταβάλη ταύτην, απαγορεύεται."
Δεν είναι μόνο για το δικαίωμα της Ελληνικής θρησκείας να υπάρξει εδώ στον τόπο που γεννήθηκε, αλλά και για το δικαίωμα όλων των θρησκευομένων ανθρώπων κάθε αποχρώσεως: που πρέπει να αποταθούμε για να 'βρουμε το δίκαιο μας;
Πέτρος Ευδόκαςpetros@cyprus-org.net


~~~~~~~~~~~~~~
Ένας αθώος στη φυλακή
http://cyprus.indymedia.org/node/5061
Στις Κεντρικές Φυλακές ο γεωργός για την Κλωστική Κάνναβη
http://cyprusindymedia.blogspot.com.cy/2016/06/blog-post_56.html
~~~~~~~~~~~~~~

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου